– κοινωνικές και επαγγελματικές δραστηριότητες προϋποθέτουν μία όσο το δυνατόν σύντομη και διακριτική παρέμβαση
– ο ενήλικας έχει προσωπική άποψη για το πρόβλημά του και αυτό θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στο σχεδιασμό της θεραπείας.
Με αυτά κατά νου, ο ορθοδοντικός θα επιλέξει το κατάλληλο θεραπευτικό σχήμα για να χαρίσει στον ασθενή του με τρόπο ανώδυνο, διακριτικό και αποτελεσματικό ένα χαμόγελο για όλη του τη ζωή.
Στο τέλος της θεραπείας, τοποθετούνται πάντα συγκρατητικοί μηχανισμοί (κινητοί, ακίνητοι ή συνδυασμός τους) για τη διατήρηση του αποτελέσματος, οι οποίοι ελέγχονται σε τακτικά χρονικά διαστήματα.